เมื่อวันที่ 6 ต.ค. 2566 ที่ร้านส้มตำครูติ่ง ตั้งอยู่บริเวณริมถนนทางหลวงหมายเลข 24 โชคชัย-เดชอุดม บ้านเดื่อนอก ต.ตาอุด อ.ขุขันธ์ จ.ศรีสะเกษ บริหารโดยเจ้าของร้านคือ น.ส.สร้อยสุดา สิทธิศร อายุ 30 ปี ชาว จ.ศรีสะเกษ และพนักงาน กำลังเร่งมือตำส้มตำและเสิร์ฟอาหารอย่างคึกคัก ทั้งลูกค้าที่สั่งรับประทานในร้านและซื้อกลับบ้าน จนต้องต่อคิวยาวเหยียด แถมลูกค้าที่มาใช้บริการที่ร้านยังยืนยันอีกด้วยว่า ร้านนี้ส้มตำอร่อย และมีอาหารหลากหลาย

โดย น.ส.สร้อยสุดา เล่าว่า เดิมทีตนเป็นครูอัตราจ้างได้เงินเดือน 7,000 บาท หลังเลิกเรียนและช่วงปิดเทอม ตนได้ใช้เวลาว่างเปิดร้านขายส้มตำที่บ้าน ขายไปขายมารสชาติติดปากลูกค้า อร่อยจนเป็นที่เลื่องลือ คนรู้จักเยอะ ขายดีทั้งส้มตำและนํ้าปลาร้า จึงได้ตัดสินใจลาออกจากการเป็นครู มาเปิดร้านขายส้มตำ จนตอนนี้ขายมาได้ 3 ปีแล้ว เมนูยอดฮิตของทางร้านตอนนี้ ก็จะเป็นตำทะเลรวม ตำหอยนา ตำข้าวโพด ตำปูปลาร้า ตำป่า เป็นต้น

ส่วนสาเหตุที่ลูกค้าเต็มร้านจนแน่นทุกวัน ตนคิดว่าเป็นเพราะรสชาติของปลาร้าฝีมือแม่ ที่แม่เป็นคนหมักเอง วันแรกที่ขายส้มตำ มีรายได้วันละ 1,000 บาท หลัง ๆ มามีลูกค้าติดใจรสชาติและมีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนบางวัน โดยเฉพาะช่วงเทศกาล ขายได้สูงสุดต่อวันมากถึง 20,000-40,000 บาท แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะได้ทุกวัน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบรายได้จากการเคยเป็นครู ได้เดือนละ 7,000 บาท กับถ้าเราขายได้วันเดียวได้เงิน 7,000 บาท มันก็ดูต่างกันเยอะมาก จึงได้ตัดสินใจลาออกมาเลย แรก ๆ ญาติ ๆ ก็ต่อต้าน มองว่าเป็นครูก็ดีอยู่แล้ว จะต้องลาออกมาขายส้มตำทำไม แต่พอทุกคนเห็นรายได้ทุกคนก็เข้าใจ