เรื่องราวชวนอึ้งนี้มีที่มาจาก ช่วงทศวรรษ 1980 ในประเทศจีนมีกระแสนิยมซื้อของโบราณ ทุกคนต่างเร่งรีบออกไปสำรวจตลาดของเก่า เพื่อค้นหาสิ่งของที่มีรอยประทับทางประวัติศาสตร์และมีมูลค่าสูง เช่นเดียวกับ นายจาง ชายชราที่อาศัยอยู่ในเขตเฉาหยาง ปักกิ่ง เคยเป็นคนงานในโรงงานสิ่งทอ ในเวลานั้นปักกิ่งเป็นแหล่งรวบรวมโบราณวัตถุที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศจีน มีตลาดผุดขึ้นมาเพื่อ ซื้อ-ขาย ของเก่าจำนวนมาก

โดย นายจาง มักจะไปตลาดของเก่าในเวลาว่าง เขาชอบมัน แต่ไม่ค่อยใช้เงินซื้อมัน อย่างแรกเพราะเศรษฐกิจในช่วงนั้นไม่ค่อยดี ส่วนอีกอย่างเขารู้สึกว่าการซื้อของโบราณในตลาดมีความเสี่ยงเกินไป ไม่ชัดเจนว่าเป็นของแท้หรือของปลอม

อย่างไรก็ดี เขามักขับรถสามล้อไปตลาดในตอนเย็นเพื่อไปเก็บเศษเหล็กในพื้นที่ด้านนอก ซึ่งพ่อค้ามักจะทิ้งกล่องหรือสิ่งของที่ไม่ได้ใช้แล้ว วันหนึ่งก็เจอเก้าอี้ไม้สองตัวถูกทิ้งไว้ แม้ว่ากระดานรองนั่งจะถูกเจาะจนทะลุ แต่โครงเก้าอี้ยังคงแข็งแรงและหนักมาก นั่นจำทำให้เขา ตัดสินใจนำเก้าอี้ทั้งสองตัวกลับบ้านด้วย

ทันทีที่กลับถึงบ้าน ลูก ๆ ของเขา ก็อดไม่ได้ที่จะบ่น เมื่อเห็นพ่อตัวเองเก็บขยะของคนอื่นกลับมา แต่นายจางยังคงซ่อมเก้าอี้สองตัวอย่างเงียบ ๆ และวางไว้ที่มุมหนึ่งของบ้าน ซึ่งลูกหลานไม่ได้สนใจที่จะสัมผัสเก้าอี้พวกนี้เลย โดยคิดว่ามันเป็นเพียงเก้าอี้เก่า ๆ เท่านั้น บางครั้งถึงกับย้ายมันไปเก็บที่โกดัง เพราะรู้สึกว่า เกะกะ

กระทั่งในปี 2011 หลานของนายจางเติบโตขึ้น และหลานชายก็กระตือรือร้นที่จะซื้อบ้านในกรุงปักกิ่งเพื่อแต่งงาน แต่สภาพคล่องทางการเงินของตระกูลจางไม่สามารถจ่ายได้ ต่อมาใน วันหนึ่งขณะพูดคุยกับกลุ่มเพื่อนเก่าที่อาศัยอยู่ใกล้บ้าน นายจางกล่าวถึงเก้าอี้เก่าสองตัวที่เก็บมา หนึ่งในนั้นหัวเราะแล้วพูดว่า อาจเป็นของโบราณก็ได้ ลองถ่ายรูปส่งให้ผู้เชี่ยวชาญดูดีไหม นายจางเลยถ่ายรูปเก้าอี้ตัวนั้น และส่งไปที่บริษัทประมูลนานาชาติปักกิ่ง เจียเต๋อ ทันที

หลังจากการประเมินโดยผู้เชี่ยวชาญ เก้าอี้ทั้งสองตัวก็กลายเป็น เก้าอี้ไม้รูปลูกแพร์สีทองอายุ 400 ปี จากสมัยราชวงศ์หมิง ซึ่งอาจใช้ในพระราชวังหรืออย่างน้อยก็เป็นของขุนนางบางคน ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่าการใช้ไม้ดอกแพร์หรือที่เรียกว่าลูกแพร์ฮว่างฮัว และไม้ซัวเพื่อทำของใช้ในครัวเรือนได้รับความนิยมในสมัยราชวงศ์หมิง ในเวลานั้นไม้นี้ถือเป็นเครื่องบรรณาการพิเศษของศาลด้วย ยิ่งไปกว่านั้น การที่เก้าอี้ไม้เป็นของใช้ในวังจากสมัยราชวงศ์หมิง

และเมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม 2011 ที่ผ่านมา เก้าอี้เน่าสองตัวที่นายจางเก็บมา ก็ได้ปรากฏตัวกลางงานประมูล และถูกประมูลไปในราคา 23 ล้านหยวน หรือประมาณมากกว่า 111 ล้านบาท มันเหนือความคาดหมายของนายจางมาก มันทำให้เขารู้สึกว่าต้องขอบคุณนิสัยชอบเก็บเศษสิ่งของที่ถูกทิ้ง มันทำให้เขามีชีวิตที่ดีขึ้น ทั้งยังสามารถมีเงินจำนวนมากเพื่อช่วยหลานชายซื้อบ้านและแต่งงานได้

ที่มา docbao.vn