เมื่อวันที่ 3 ก.ค.66 มีรายงานว่าผู้สื่อข่าวได้รับการติดต่อจากแม่ของพลทหารใหม่รายหนึ่ง อยู่ที่บ้านเลขที่ 416 หมู่7 ตำบลนาเฉลียง อำเภอหนองไผ่ จังหวัดเพชรบูรณ์ ซึ่งแม่ของพลทหาร(บีนามสมมุติ)อายุ18ปี และได้สมัครเข้าเพื่อหวังจะรับราชการทหารในสังกัดทหารอากาศฯ ได้ติดต่อขอความช่วยเหลือมายังผู้สื่อข่าวและได้เล่าเหตุการว่า

เมื่อวันที่15 พ.ค.66 ที่ผ่านมาโดยแม่ได้นั่งรถโดยสารเข้ากทม.เพื่อไปส่งลูกชายด้วยตัวเองและเข้ารายตัวแจ้งเพื่อเข้ารับราชการทหารตามที่ได้ลูกชายประสงค์ ที่อยากเป็นชายชาติทหารตามความตั้งใจหลังจากส่งลูกชายเสร็จตนจึงเดินทางกลับภูมิลำเนาที่ จ.เพชรบูรณ์ ทันที ต่อมาลูกชายก็ได้ติดต่อมาเมื่อวันที่17พ.ค.66ผ่านครูฝึกโดยได้โทร วีดีโอคอล มาหาแม่และตนได้ยินเสียงลูกร้องไห้พร้อมกับบอกว่าลูกเป็นลมและตามองไม่เห็นแล้วและไม่ต้องห่วงผมนะผมสบายดีเมื่อเห็นลูกพูดแล้วร้องไห้ ตนจึงได้แต่คิดและเข้าใจว่าลูกคงจะงอแงอยากกลับบ้านและคิดถึงบ้านตามประสาของคนที่ไม่เคยออกจากบ้านเท่านั้นเอง..

โดยไม่ได้คิดว่าลูกจะมีอาการถึงขั้นตาบอดถึงเพียงนี้ หลังจากที่แม่ได้ทราบว่าลูกชายตาบอดจึงรู้สึกว่าน่าเป็นห่วงมากจึงคิดในใจและสงสัยว่าทำไมถึงตาบอดและมีความรู้สึกเป็นห่วงลูกมากๆต่อมาเป็นวันพบญาติตนจึงได้เดินทางไปเยี่ยมลูก(วันที่10มิย.66)เมื่อได้พบหน้าลูกแล้วรู้สึกใจหายตกใจมากๆซึ่งแม่เลี้ยงลูกมาตั้งแต่เล็กๆจึงมีความรู้สึกได้ว่าลูกคงจะทุกข์ทรมารหนักแน่ๆจากการได้สัมผัสจากสีหน้าของลูกชายจะอมทุกข์ไม่ร่าเริงเหมือนเมื่อก่อนและตนได้สังเกตุเห็นว่าตาของลูกชายทั้ง2ข้างนั้นหลับสนิทและมองไม่เห็นอีกทั้งไม่สามารถเดินมาหาตนได้เหมือนทหารคนอื่นๆเพราะมาทราบทีหลังว่าขาของลูกนั้นอ่อนแรงไม่สามารถยืนได้วันดังกล่าวลูกได้นั่งรถเข็น(วีลแชร์)แม่นี่ร้องไห้น้ำตาไหลปล่อยโฮ.!ออกมาทันทีด้วยความสงสารลูก...ลูกจึงร้องไห้ ตาม...

เมื่อมีโอกาสลูกจึงได้เล่าให้ฟังถึงเหตุการณ์ต่างที่เกิดขึ้นโดยลูกชายเล่าเมื่อวันที่15พค.66ช่วงตอนกลางคืนลูกชายถูกครูฝึกทำโทษสาเหตุจากที่ครูฝึกได้เรียกขานชื่อเพื่อให้ไปรับชุดทหารฯแต่ลูกชายแต่ไม่ได้ยินจึงถูกครูฝึกบอกว่า“คืนนี้มึงเจอกูแน่

เมื่อถึงเวลาประมาณ19:00น.ครูฝึกจึงสั่งลูกชายวิดพื้นและให้สะก๊อตจ้ำจนถึงเช้าเวลาประมาณ04.00.น.และเวลา05.00น.ของวันที่16พ.ค.66 ถูกครูฝึกสั่งให้เข้าร่วมฝึกพร้อมกับเพื่อนๆทหารด้วยกันต่ออย่างหนักอีกเชื่อว่าคนที่ไม่เคยผ่านการออกกำลังกายมาก่อนจู่ๆได้ถูกสั่งให้วิดพื้นและสะก๊อตจ้ำจึงทำให้ร่างกายรับไม่ทันทำให้อาการจึงทรุดหนักทันทีและถูกสั่งให้ฝึกหนักอีกทำให้ลูกชายแย่เกิดอาการป่วยหนักครูฝึกจึงได้นำร่างส่งเข้ารพ.ทหารอากาศ(สีกัน)กรมแพทย์ทหารอากาศ

และถูกส่งไปต่อที่รพ.ภูมิพลและส่งต่อไปที่รพ.ธรรมศาสตร์ฯอีกดังกล่าว... ด้าน(นายอาร์ท)หรือพลทหารณัฐพลดีเจริญอายุ18ปีได้เล่าถึงเหตุการย้อนหลังว่าตนได้ถูกลงโทษตามที่ได้เล่าให้แม่ฟังตนทนทุกข์ทรมารมาตลอดระยะเวลาที่ได้เข้ารายงานตัวโดยที่ผ่านมาตนถูกครูฝึกสั่งให้พูดคุยกับแม่จะต้องทำตามคำสั่งของครูฝึกทุกอย่างเพราะถูกครูฝึกบังคับอยู่ตลอดเวลาซึ่งตนกลัวมากได้แต่ทำตามคำสั่งตนจำได้ติดตาและผวามาตลอดตั้งแต่เหตุการที่เกิดขึ้นตอนนี้ผมได้กลับมาที่บ้านจ.เพ็ชรบูรณ์ตามคำสั่งให้พักและต้องกลับค่ายวันที่4มิย.แต่ตนไม่อยากกลับไปอีกแล้ว..(มีคลิปเล่าเหตุการณ์)

นอกจากนี้ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งอีกว่าได้มีพลทหารรายหนึ่งซึ่งขอไม่เอ่ยนามได้ให้ข้อมูลว่าเคยถูกทหารชื่อจ่าแคมป์และครูนนท์ลงโทษโดยใช้ถุงดำคลุมหัวและซ้อมทั้งเตะเข้าที่ด้านหลัง พร้อมกับสั่งให้ซ่อมอีก3500ยกและถูกผู้กองทำโทษโดยการเดินไปโรงอาหารใช้วิธีม้วนหน้ากลับไปกลับมาตามคำสั่งและมีอีกหลายท่าจนจำไม่ได้ที่ถูกลงโทษแต่ละครั้งครั้งละ100ยกถูกซ่อม2วันติดๆจนเกิดอาการระแวงและกลายเป็นโรคซึมเศร้า....

ข่าวโดย วินัย ไชยสถาน