เมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2565 เวลา 09.00 น. นายไชย์พล วิภา หรือ ลุงพล และน.ส.สมพร หลาบโพธิ์ หรือ ป้าแต๋น เดินทางมายังศาลจังหวัดมุกดาหารตามนัดของศาลให้มารับฟังคำพิพากษาศาลชั้นต้นคดีครอบครองไม้หวงห้าม (ไม้มะค่าแต้) โดยไม่ได้รับอนุญาต

และเมื่อเวลา 10.00 น. ศาลชั้นต้นพิพากษาให้นายไชย์พล วิภา จำเลยในคดีทำไม้หวงห้ามในเขตป่าสงวนแห่งชาติโดยไม่ได้รับอนุญาต, รับไว้ซ่อนจำหน่ายหรือช่วยพาเอาไปเสียให้พ้นซึ่งไม้หรือของป่าที่ตนรู้อยู่แล้วว่าเป็นไม้หรือของป่าที่มีผู้ได้มา

โดยการกระทำผิดกฎหมาย และมีไม้ท่อนหวงห้ามอันยังมิได้แปรรูปไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต สั่งให้จำเลยในคดีดังกล่าวให้จำ 4 เดือน ปรับ 6,666.66 บาท ริบไม้ของกลาง โทษจำรอลงอาญา 1 ปี

สำหรับคดีนี้เกิดขึ้นจากกรณีที่เจ้าหน้าที่ป่าไม้จังหวัดมุกดาหารเข้าตรวจสอบท่อนไม้ที่ระบุว่าเป็นตะเคียนทองซึ่งตั้งเป็นศาลเจ้าแม่โสรภีที่บ้านของ นายไชย์พล บ้านกกกอ กต.กกตูม อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร แต่ผลตรวจสอบพบว่าเป็นมะค่าแต้ไม่ใช่ตะเคียนทอง

ทั้งนี้ มะค่าแต้เป็นไม้หวงห้ามหากครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจะมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ.2484 ตามมาตรา 69 มีโทษจำไม่เกิน 5 ปี ปรับไม่เกิน 50,000 บาท

ต่อมาพนักงานอัยการจังหวัดมุกดาหารเป็นโจทก์สั่งฟ้องนายไชย์พล ฐานความผิดทำไม้หวงห้ามในเขตป่าสงวนแห่งชาติโดยไม่ได้รับอนุญาต, รับไว้ซ่อนจำหน่ายหรือช่วยพาเอาไปเสียให้พ้นซึ่งไม้หรือของป่าที่ตนรู้อยู่แล้วว่าเป็นไม้หรือของป่าที่มีผู้ได้

โดยก่อนหน้านี้นายไชย์พลระบุว่าไม้ท่อนนี้ไหลตามน้ำจากบนภูเขามาติดที่คลองข้างบ้าน สังเกตเห็นไม้เป็นสีเหลืองเข้าใจว่าเป็นไม้ตะเคียนจึงไม่กล้านำไปใช้ ส่วนที่มีการกราบไหว้ก็เป็นความเชื่อส่วนบุคคลมีชาวบ้านมากราบไหว้ขอพรแล้วประสบความสำเร็จ บ้างก็มารำแก้บน บ้างก็เอารถแห่มาเปิดถวายตั้งเป็นศาลเจ้าแม่ตะเคียนโสรภี

อย่างไรก็ตาม ศาลสั่งจำ ลุงพล 4 เดือน ฐานครอบครองไม้หวงห้าม โดยให้รอลงอาญา 1 ปี