วันที่ 25 มีนาคม 2565 มีรายงานว่า คุณแม่พนิดา ศิริยุทธโยธิน แม่แตงโม ได้เดินทางมาที่ท่าเรือพิบูลสงคราม 1 เพื่อวางดอกไม้แสดงความอาลัยในโอกาสครบ 1 เดือนที่แตงโมจากไป โดยมีผู้สื่อข่าวรอติดตามสัมภาษณ์เป็นจำนวนมาก

แม่แตงโมได้นำดอกไม้มาวางที่หน้ารูปแตงโมและนั่งอธิษฐานอยู่พักหนึ่งก่อนจะให้สัมภาษณ์สื่อเล่าว่านาทีแรกที่เดินเข้ามาที่ท่าเรือคุณแม่รู้สึก ยิ่งมองแม่น้ำยิ่งรู้สึก นอกจากนี้คุณแม่ได้อ่านจดหมายที่เขียนถึงแตงโม โดย คุณแม่สะอื้นอ่านจดหมายที่เขียนถึง แตงโมลูกรัก อาลัยครบ 1 เดือนที่จากกัน ในจดหมายเขียนไว้ว่า

ถึงน้องแตงโมลูกรักของคุณแม่ บัดนี้น้องได้ขึ้นสู่สวรรค์แล้วตามความปรารถนาของน้องที่อยากรับใช้พระเจ้า น้องได้เอ่ยให้คุณแม่ทราบบ่อยๆ คุณแม่ดีใจด้วยนะลูก แต่คุณแม่คิดถึงลูกมาก ใจคุณแม่สลายตั้งแต่ช่วงที่รู้ข่าวน้องคืนนั้นว่าเป็นลูกคุณแม่จริงๆ

วันนี้น้องจากคุณแม่ไป 30 วันแล้ว คุณแม่ก็เสียใจที่น้องจากคุณแม่ไปเร็วเหลือเกิน น้องกำลังสวยมาก น้องน่ารัก เรากำลังมีความสุขกันมาก น้องเพิ่งรับปริญญาให้คุณแม่ และบอกว่าน้องให้คุณแม่นะ ได้ไม่กี่วันเอง น้องก็กลับมาอ้อนๆคุณแม่

คุณแม่ได้อธิฐานกับพระเจ้าทุกวัน ขอให้น้องมาหาคุณแม่ หรือมาอยู่กับคุณแม่ทุกวัน คุณแม่คุยกับรูปที่ตั้งอยู่ที่บ้านทุกวันเสมือนน้องยังอยู่กับคุณแม่ รักลูกสุดใจ คุณแม่คิดถึงลูกมาก

โดยในตอนที่คุณแม่แตงโมอ่านจดหมายมีอาการเสียงสั่นและเหมือนจะร้องไห้ตลอดเวลา

อย่างไรก็ตาม ขอเป็นกำลังใจให้กับ แม่ภนิดาด้วยนะคะ