วันที่ 1 มีนาคม 2565 กระติก ผู้จัดการส่วนตัวและเพื่อนสนิท แตงโม นิดา ได้นำพวงมาลัยเข้าขอขมาแม่แตงโม แต่ทางคุณแม่ยื่นกลับคืน พร้อมทั้งจี้ถามกระติกในหลายประเด็นเกี่ยวกับการตกน้ำ โดยมีบางช่วงที่มีการพูดคุยตอบโต้กันดังนี้

ทำไมไม่ติดต่อแม่

แม่แตงโม : วันนี้วันที่ 4 แล้วนะคะ เราเห็นกันมาตลอดเพราะว่าหนูเป็นผู้จัดการแตงโม แล้วทำไมถึงพูดว่าไม่บอกคุณแม่เพราะคุณแม่ไม่ใช่นักดำน้ำ

กระติก : แม่ก็รู้ว่าหนูสื่อสารไม่ได้ แล้ว ณ ตอนนั้นหนูสติแตก หนูไม่รู้จะคุยกับแม่ยังไง ไม่รู้จะเริ่มยังไง หนูเสียใจหนูยอมรับ หนูยอมให้แม่ว่าหนู แต่หนูเสียใจจริง ๆ

วันนั้นเอาน้องโมไปทำอะไร

กระติก : คุณแม่หนูไม่ได้ปิดบังอะไร คุณแม่คุยกับตำรวจนะคะหนูให้ปากคำกับตำรวจไปหมดแล้ว วันหนึ่งความจริงกระจ่างคุณแม่จะรู้เอง หนูไม่มีอะไรปิดบังคุณแม่เลย หนูอยากให้โมตื่นมานะ มาอธิบายกับแม่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่โมเขาไม่ตื่นมาแล้ว ทุกวันหนูนอนคิดถึงโม เหตุการณ์วันนั้นหนูชวนโมไปลงเรือแค่นั้นเอง แล้วโมเขาเดินไปฉี่ไม่บอกหนูด้วยซ้ำ หนูรู้อีกทีคือเขาตกไปแล้ว อันนี้คือสั้น ๆ ได้ใจความเลยแม่