วันที่ 13 พฤศจิกายน 2567 มีรายงานว่า ที่ร้านอาหาร ริมถนนสายเอเชีย ขาเข้ากรุงเทพฯ หมู่ที่ 2 ต.ท่าต่อ อ.มหาราช จ.พระนครศรีอยุธยา พบนางทิพย์วรรณ์ อายุ 29 ปี กำลังร่ำไห้กอดลูกน้อยทั้ง 3 คน

นางทิพย์วรรณ์ เล่าว่า ก่อนหน้านี้ตนเองเดือดร้อนเรื่องเงินที่จะมาเลี้ยงลูก จึงได้เข้าไปแอปฯเงินกู้ มีแอปฯหนึ่งบอกว่าถ้ามีบัญชีธนาคารจะได้เงิน 300 บาท ตนเห็นแล้วสนใจจึงให้ข้อมูลบัญชีไป

ผ่านไปนานหลายเดือนตนได้รับหมายเรียก 3 หมายเรียก จาก 3 ท้องที่ ทั้งในพื้นที่ กทม. และ จ.ภูเก็ต ในข้อหาบัญชีม้า ตนเองตกใจมาก พยายามปิดเป็นความลับจากครอบครัว และแอบไปพบพนักงานสอบสวนตามที่ออกหมายเรียก เจ้าหน้าที่ตำรวจทุกโรงพักต่างก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ตนต้องชดใช้เงินคืนให้ผู้เสียหาย ถึงจะไม่ถูกดำเนินคดี แต่เงินจำนวนหลายแสนบาท ตนเองจะไปเอาที่ไหนมาใช้คืน เพราะว่าตนเองไม่ได้รับเงินจำนวนดังกล่าวมา

นางทิพย์วรรณ์ เล่าต่ออีกว่า พยายามต่อรองก็ไม่เป็นผล ตำรวจแจ้งว่าจะออกหมายเรียก 2 ครั้ง ก็จะออกหมายจับ ตนเองเครียดมาก ค่าใช้จ่ายลูกยังจะไม่พอประทังชีวิต จะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนีแทนคนอื่น ตนเองไม่รู้จะหาทางออกอย่างไร ได้แต่เก็บเรื่องไว้และไปปรึกษานายจ้าง จนกระทั่งวันนี้ทั้งสามี ลูกทั้ง 3 คน และพ่อของตนได้รับรู้เรื่องราว ต่างก็พากันเครียดไปหมด

พ่อของ นางทิพย์วรรณ์ ได้แต่น้ำตาคลอ บอกว่า ลูกไปทำแบบนี้เพราะไม่รู้ว่าเขาจะเอาไปหลอกชาวบ้าน ตนเองก็เพิ่งจะรู้จักบัญชีม้า พยายามไปปรึกษาใครก็มีแต่คนบอกว่าต้องชดใช้เขา สงสารลูก อยากจะไปติดคุกแทนลูก ถ้าเป็นไปได้พ่อขอติดเอง