เมื่อวันที่ 22 ต.ค. 2567 นางจันทร์ฉาย สุภากาวี ประธาน อสม.จังหวัดลำปาง นายสมเกียรติ อุทาหรณ์ สท.ตำบลวังพร้าว นายณัฐกร สุภากวี ผู้ช่วย ผญบ. ได้พาผู้สื่อข่าวไปดูครอบครัวของน้องมุนินทร์ ไชยเจริญ วัย 12 ปี บ้านเลขที่ 179/1 ม.7 ตำบลวังพร้าว อ.เกาะคา จ.ลำปาง ซึ่งน้องเรียนดี แต่ฐานะยากจนและป่วยเป็นโรคพุ่มพ่วง

เมื่อผู้สื่อข่าวไปถึงก็พบว่าน้องมุนิน ซึ่งอยู่กับแม่คือนางมานิตย์ ไชยเจริญ อายุ 52 ปี และพ่อคือนายปัน ไชยเจริญ อายุ 59 ปี ออกไปรับจ้างก่อสร้าง บ้านเป็นบ้านไม้เก่ายกพื้นสูง สร้างมาเกิน 80 ปี สมัยปู่ย่า สภาพบ้านทรุดโทรม เมื่อเดินขึ้นไปบันไดไปดูบนบ้าน ผู้สื่อข่าวและคนอื่น ๆ ต้องค่อย ๆ เหยียบขึ้นบันได เพราะเวลาเหยียบก็จะมีเสียงไม้ลั่น โดยเฉพาะเมื่อขึ้นไปบนบ้านก็ต้องทำตัวให้เบาที่สุดเพราะเหยีบไปตรงไหนพื้นบ้านก็เหมือนจะยุบตัว

เนื่องจากสภาพไม้ที่เก่าและคานถูกปลวกกิน และเกือบครึ่งบ้านทั้งพื้นบ้านและฝาบ้านยังใช้ฝากไม้ไผ่ และก็เริ่มเสียหายทำให้ฝาบ้านมีรู ต้องใช้ไม้ทาทาบและใช้กล่องกระดาษมาปิดทับไว้ พื้นบ้านก้เป็นรูปและเริ่มยุบตามสภาพ ซึ่งทำให้ทั้งบ้านมีที่นอนเพียงจุดเดียว คือ ด้านนอกที่ฝนไม่สาดหลังคาไม่รั่ว เสาบ้านบางส่วนปูนกะเทาะออกจนเห็นเหล็กเส้น

จากการสอบถาม นางมานิตย์ เล่าให้ฟังพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้าว่า รายได้หลักก็คือนายปัน สามี ที่จะออกไปรับจ้างงานทุกอย่างรายได้ 300-500 บาทต่อวัน แต่งานก็ไม่ได้มีทุกวัน ส่วนตนเองช่วงโรงเรียนปิดเทอมก็ต้องอยู่ดูแลลูก พาลูกไปหาหมอ เพราะลูกป่วยเป็นโรคพุ่มพ่วง หรือโรคแพ้ภูมิตัวเอง (SLE) ซึ่งปัจจุบันอาการดีขึ้นมากแต่ก็ต้องไปโรงพยาบาลตลอดเพื่อตรวจเลือดและรับยาตามอาการ ด้วยโรคดังกล่าวทำให้ลูกออกไปข้างนอกเจอแสงแดดไม่ค่อยได้ จะทำให้โรคกำเริบ ปวดกระดูกปวดข้อ กล้ามเนื้อ เม็ดเลือดขาวต่ำ

ซึ่งจะเห็นว่าผิวหนังเกิดริ้วลายทั้งตัวเนื่องจากเป็นผื่น ซึ่งหากไม่รักษาต่อเนื่องน้องก็จะเกิดอาการรุนแรงคือผมร่วงและลามไปถึงเกิดปอดอีชักเสบ ไตอักเสบ ซึ่งตนเองก็ต้องคอยดูแลลูก หากโรงเรียนเปิดเทอมลูกไปโรงเรียนตนเองก็จะออกไปรับจ้างช่วยสามี และทำนาซึ่งก็อาศัยที่นาของคนอื่นทำทำเสร็จก้แบ่งข้าว 1 ใน 3 แต่ก็แทบไม่เหลือเพราะต้องขายข้าวนำเงินมาจ่ายค่าทุนที่ทำนา ซึ่งข้าว 2 กระสอบสุดท้ายก็เพิ่งขายไปขณะนี้ก็หมดแล้ว แต่ค่าใช้จ่ายมีทุกวัน

ทุกวันนี้ตนเองไม่รู้ว่าจะอยู่กับลูกได้นานไหม พ่อของน้องก็ทำงานหนักและมีโรคประจำตัวหลายอย่าง ห่วงแต่ลูกแม้จะเรียนดีแต่ครอบครัวมีรายได้แทบไม่พอกินแต่อยากให้ลูกได้เรียนต่อ ที่ผ่านมาเคยได้รับทุนแต่ปัจจุบันไม่ได้รับ อยากวิงวอนขอผู้มีเมตตาร่วมสนับสนุนทุนการศึกษาให้น้องมุนินได้เรียนให้สูงขึ้น ปัจจุบันเรียนชั้น ป.6 โรงเรียนวังพร้าว น้องชอบฟ้อนรำ อยากเรียนสายอาชีพ ส่วนบ้านก็อยากขอผู้ใจบุญช่วยเหลือซ่อมแซมให้อยู่ได้เพราะเกรงว่าอีกไม่นานบ้านก็อาจจะพังลงมาเพราะปลวกกัดกินทั่วบ้านแล้ว ซึ่งตนเองกับสามียอมรับไม่มีปัญฐาที่จะซ่อมแซมบ้านด้วยรายได้มีแทบไม่พอเลี้ยงคนในครอบครัว

นางจันทร์ฉาย สุภากาวี ประธาน อสม.จังหวัดลำปาง เล่าว่า ตนเองประทับใจน้องมุนิน ก่อนหน้านี้ตนเองทำเงินตกและน้องเก็บได้นำมาส่งคืน แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าน้องเป็นใครจนกระทั่งได้มาเจออีกครั้งแต่สภาพร่างกายของน้องเปลี่ยนไปคืออ้วนมากและเพิ่งมาทราบว่าน้องป่วยเป็นโรคพุ่มพ่วง และจากการออกเยี่ยมบ้าน จึงมาพบว่าน้องอยู่บ้านหลังนี้และฐานะยากจนมาก

จึงอยากให้ผู้มีมีจิตเป็นบุญกุศลอยากเชิญชวนช่วยสนับสนุนทุนการศึกษาให้น้องเพราะน้องเรียนดี นิสัยดี เพื่อให้น้องได้เรียนต่อให้สูงขึ้นไปเพราะพ่อแม่ก็คงไม่สามารถที่จะหาเงินมาส่งเสียให้น้องได้เรียนสูงๆได้แล้ว ซึ่งหากผู้มีที่ต้องการช่วยเหลือสนับสนุนทุนการศึกษาให้น้องหรืออยากจะช่วยในการซ่อมแซมบ้านให้น้อง มารถโทรสอบถามรายละเอียดได้ที่ตนเอง หมายเลขโทรศัพท์ 086-180-4776

นายสมเกียรติ อุทาหรณ์ สท.ตำบลวังพร้าว ได้เปิดเผยว่า ที่ผ่านมาทาง พม.ก็ด้เข้ามาช่วยเหลือโดยการมอบเงินให้ตามสัดส่วนของส่วนราชการ ทุนการศึกษาที่ผ่านมาน้องเคยได้รัแต่ในปีนี้น้องยังไม่ได้ ซึ่งก้อาจจะด้วยมีนักเรียนจำนวนมากกว่าทุนที่ทางโรงเรียนได้ ซึ่งตนเองก็ได้วิ่งเต้นในการนำเสนอข้อมูลของน้องเพื่อขอทุนการศึกษากับทางโรงเรียน เทศบาลฯและส่วนที่สามารถทำได้ให้น้องอยู่ ส่วนบ้านที่เห็นสภาพทรุดโทรมตนเองก็กำลังหาช่องทางเพื่อขอความช่วยเหลือจากหน่วยงานต่าง ๆ เข้ามาช่วยซ่อมแซมและปรับปรุงให้มีสภาพที่ดีขึ้นเพราะบ้านมีสภาพที่ไม่มั่นคงแข็งแรงแล้วเกรงจะเกิดอันตราย

ผู้สื่อข่าวจังหวัดลำปาง รายงาน