เมื่อวันที่ 6 ก.ค. 2567 เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.หนองไผ่ ได้รับแจ้งเหตุ พบพระถูกทำร้ายนอนมรณภาพอยู่หน้ากุฏิ ลักษณะใบหน้ามีแผลฉกรรจ์ และพบอาวุธตกอยู่ในที่เกิดเหตุ ภายในวัดป่าซับวารินทร์หมู่ที่ 7 ต.บัววัฒนา อ.หนองไผ่ จ.เพชรบูรณ์ จึงพร้อมด้วยเจ้าหน้าที่มูลนิธิร่วมกตัญญูหนองไผ่ และแพทย์เวรโรงพยาบาลหนองไผ่ รุดไปตรวจสอบ

ที่เกิดเหตุ บริเวณกุฏิหลังหนึ่ง ภายในวัดป่าซับวารินทร์ พบร่างพระปานธวัตร ถาวงศ์กลาง อายุ 21 ปี หรือ พระพีช สภาพนอนหงายมรณภาพอยู่บนพื้นดิน บริเวณหน้ากุฏิ ตรวจสอบตามร่างกายมีร่องรอยบาดแผล โดยเฉพาะบริเวณใบหน้า และศีรษะมีแผลฉกรรจ์จนเลือดไหลนองแห้งกรัง คาดเสียชีวิตมาแล้วหลายชั่วโมง ห่างกันออกไปเล็กน้อยพบหลักฐานสำคัญ เป็นค้อนด้ามสีเหลือง-ดำตกอยู่ 1 อัน เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงได้เก็บไว้เป็นหลักฐานก่อนร่วมกันชันสูตรพลิกศพ

ทางด้าน นางศิรินภา ดั้นไพรสน แม่ของพระ เปิดเผยว่า ปกติตนเองจะคอยใส่บาตรพระลูกชายที่หน้าบ้านทุกวัน และเมื่อเช้าก็รอใส่บาตรเช่นเคย แต่พระลูกชายไม่ได้มาบิณฑบาต มีแต่พระองค์อื่นมา ซึ่งก็ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะบางวันพระลูกชายก็ไม่ได้มาสายนี้ จะสลับกับพระองค์อื่น กระทั่งมาทราบข่าวตอนเที่ยงมีคนโทรมาบอกว่าพระลูกชายมรณภาพแล้ว

จึงรีบเข้ามาที่วัด แต่ไม่กล้าเข้าไปดู เพราะทำใจไม่ได้ ที่ผ่านมาเวลาเจอกัน หรือโทรคุยพระลูกชาย ก็ไม่เคยบ่นเรื่องหนักใจอะไรให้ฟัง ปกติจะเป็นคนไม่ค่อยพูด พูดน้อยโดยปกติตนเองและญาติ จะมาทำบุญที่วัดทุกวัน ทำให้ได้พูดคุยสอบถามกับพระลูกชายอยู่เสมอ ซึ่งตามกำหนดในช่วงวันออกพรรษานี้ พระลูกชายตั้งใจว่าจะสึก เพื่อเดินทางไปรับใช้ชาติ เนื่องจากจับได้ใบแดง แต่มาเกิดเหตุร้ายขึ้นก่อน

ในขณะที่ พระรุ่ง ดีนาน อายุ 44 ปี พระลูกวัด ซึ่งเป็นคนไปเจอศพคนแรก เผยว่า ได้เดินไปที่กุฏิพระพีช เพื่อเรียกให้มาฉันเพล พอเดินไปถึงก็พบร่างพระพีชนอนมรณภาพอยู่ในสภาพนั้นแล้ว มีเลือดแห้งเต็มใบหน้า ก็รู้เลยว่าเกิดเหตุร้ายขึ้น ก็เลยรีบโทรแจ้งญาติพระ และแจ้งเจ้าหน้าที่ให้รับทราบ ซึ่งก่อนเกิดเหตุ ก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรผิดปกติแต่อย่างใด โดยที่วัดป่าแห่งนี้จำวัดอยู่ด้วยกันทั้งหมด 5 รูป รวมพระพีช