หวัง ซื่อเหิง ผู้อำนวยการ เน่ยหู เหิงซินแผนกเวชศาสตร์ฟื้นฟู โพสต์บนแฟนเพจเฟซบุ๊กของตนเองถึง กรณีผลการศึกษาของสหรัฐอเมริกาขอให้คนหนุ่มสาว 20 คนนอนในห้องนอนที่มืดและสว่าง ความสว่างของห้องนอนประดับด้วยโคมไฟเพดานทังสเตน 60 วัตต์ 4 ดวง

หวัง ซื่อเหิงชี้ให้เห็นว่า ผู้วิจัยพบการนอนหลับโดยเปิดไฟไว้จะทำให้อาสาสมัครมีระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นหลังจากรับประทานกลูโคสในวันรุ่งขึ้น ซึ่งหมายความว่าอาสาสมัครมีภาวะดื้อต่ออินซูลิน และสภาพแวดล้อมที่สว่างสดใสจะทำให้อาสาสมัครอายุสั้นลงและมีอัตราการเต้นของหัวใจสูงขึ้น

นักวิชาการคาดการณ์ว่า แสงในเวลากลางคืนทำให้การทำงานของเส้นประสาทซิมพาเทติกเพิ่มขึ้น เปลี่ยนแปลงโครงสร้างการนอน และส่งผลต่อความสามารถของร่างกายในการเผาผลาญกลูโคส นอกจากนี้ งานวิจัยหลายชิ้นแสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างปัญหาการนอนหลับกับโรคเบาหวานยกตัวอย่างเช่น การศึกษาจากคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยนอร์ทเวส์ทเทิร์นไฟน์เบิร์กในชิคาโกสำรวจความเชื่อมโยงระหว่างการเปิดรับแสงระหว่างการนอนหลับกับความเสี่ยงต่อสุขภาพ การวิจัยทำหน้าที่เป็นคำเตือนสำหรับคนจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในประเทศอุตสาหกรรมซึ่งแสงมักจะอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่ง

การศึกษาพบว่าการนอนหลับในขณะที่สัมผัสกับแสงประเภทใดก็ตาม แม้กระทั่งแสงสลัว ๆ เชื่อมโยงกับการเพิ่มโอกาสเป็นโรคอ้วน เบาหวาน และความดันโลหิตสูงในผู้สูงอายุ ดร. คิม มินจี ผู้เขียนงานวิจัยกล่าวในการแถลงข่าวว่า ไม่ว่าจะเป็นจากสมาร์ทโฟน เปิดทีวีทิ้งไว้ข้ามคืน หรือมลพิษทางแสงในเมืองใหญ่ เราอาศัยอยู่ท่ามกลาง แหล่งกำเนิดแสงประดิษฐ์จำนวนมากมายที่มีอยู่ตลอด 24 ชั่วโมง ดูเหมือนว่าแสงเพียงเล็กน้อยก็ส่งผลต่อการตอบสนองของร่างกายเราอย่างเห็นได้ชัด

ดร. คิม มินจี การศึกษาในสัตว์ก่อนหน้านี้และมนุษย์บางส่วนได้ชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่เป็นไปได้ระหว่างแสงที่ไม่ถูกต้อง เช่น แสงไม่เพียงพอในตอนกลางวัน แสงที่มากเกินไปในตอนกลางคืน และโรคอ้วน ซึ่งมีข้อมูลเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับรูปแบบการเปิดรับแสงในผู้สูงอายุ เนื่องจากผู้สูงอายุมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นต่อโรคหัวใจและหลอดเลือด เราจึงอยากทราบว่าผู้สูงอายุได้รับ แสงในเวลากลางคืน’บ่อยเพียงใด

ในการศึกษาปัจจุบัน เราวัดการเปิดรับแสงและการนอนหลับของผู้สูงอายุ (อายุ 63-84 ปี) เป็นเวลา 7 วันโดยใช้อุปกรณ์ที่สวมข้อมือ แทนที่จะนำผู้สูงอายุเหล่านี้ไปที่ห้องปฏิบัติการการนอนหลับ เรารวบรวมข้อมูลในสภาพแวดล้อมที่เป็นกิจวัตรของพวกเขา พบว่าผู้สูงอายุน้อยกว่าครึ่งหนึ่งนอนในห้องมืดสนิทเป็นเวลาอย่างน้อยห้าชั่วโมง

นักวิจัยพบว่าโอกาสในการเกิดโรคความดันโลหิตสูงเพิ่มขึ้น 74% โรคอ้วน 82% และเบาหวาน 100% ผู้เข้าร่วมยังได้รับการทดสอบสำหรับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของภาวะโคเลสเตอรอลในเลือดสูง ดังนั้น การศึกษาแสดงกลไกที่เป็นไปได้สองประการที่อยู่เบื้องหลังผลกระทบของแสงในระหว่างการนอนหลับ

ได้แก่ แสงเป็นตัวประสานหลักของจังหวะหรือนาฬิกาในร่างกาย แสงระหว่างการนอนหลับอาจรบกวนจังหวะนี้และทำให้กระบวนการทางสรีรวิทยา พร้อมกระตุ้นระบบประสาทอัตโนมัติ ทำให้อัตราการเต้นของหัวใจและการหายใจของร่างกายช้าลงในสภาวะพาราซิมพาเทติก

ต่อมไพเนียลผลิตและหลั่งเมลาโทนิน ซึ่งเป็น ฮอร์โมนแห่งความมืด แสงอาจลดการทำงานของเมลาโทนินและการไหลเวียนโลหิตด้วยคุณสมบัติต่อต้านอนุมูลอิสระ ต้านการอักเสบ และขยายหลอดเลือด ระดับเมลาโทนินที่ลดลงมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง

ซึ่งระดับน้ำตาลในเลือดสูงเป็นสัญญาณของภาวะดื้อต่ออินซูลิน ร่างกายจะหยุดใช้กลูโคสอย่างเหมาะสม และตับอ่อนจะทำงานหนักเกินไป ทำให้ร่างกายหลั่งอินซูลินมากเกินไปเพื่อชดเชยมากเกินไปจนสูญเสียความสามารถในการทำเช่นนั้นในที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป ภาวะดื้อต่ออินซูลินสามารถนำไปสู่โรคเบาหวานประเภท 2 ได้ในที่สุด

นอกจากนี้ ดร. ฟิลลิส ซี กล่าวว่า แสงสลัวเข้าสู่เปลือกตาและรบกวนการนอนหลับแม้ว่าผู้เข้าร่วมจะนอนหลับโดยหลับตาก็ตาม พร้อมกล่าวถึงผลการศึกษาที่รวบรวมข้อมูลจากวัยรุ่นที่มีสุขภาพดี 20 คนในวัย 20 ปี โดยใช้เวลาสองคืนในห้องทดลองการนอนหลับโดยมีการรบกวนน้อยที่สุด วันแรกนอนในห้องมืด วันที่สองกลุ่มหนึ่งอยู่ในห้องใช้ระดับแสงเดิมซ้ำและอีกกลุ่มนอนหลับด้วยแสงเหนือศีรษะสลัว

แสงจำนวนเล็กน้อยทำให้เกิดการขาดดุลของคลื่นที่ช้าและการเคลื่อนไหวของดวงตาอย่างรวดเร็ว อัตราการเต้นของหัวใจสูงขึ้น ภาวะดื้อต่ออินซูลินสูงขึ้น และระบบประสาทซิมพาเทติกและพาราซิมพาเทติกไม่สมดุล

สุดท้ายนี้ หวัง ซื่อเหิง เตือนว่าการปรับปรุงคุณภาพการนอนเริ่มต้นด้วยการจัดห้องนอนมืดสนิทและมีความเย็นสบาย ซึ่งไม่เพียงแต่ช่วยเพิ่มพลังงานในระหว่างวันเท่านั้น แต่ยังช่วยปกป้องสุขภาพของเมตาบอลิซึมด้วย หากจำเป็นต้องใช้ไฟกลางคืนเพื่อความปลอดภัย ควรพยายามให้หรี่แสงอยู่ในระดับพื้นมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อลดแสงเข้าตา

ทั้งนี้ หากต้องเปิดไฟนอน สีของแสงก็มีความสำคัญเช่นกัน โดยดร. คิม มินจี แนะนำให้ใช้แสงสีเหลืองอำพันหรือแสงสีแดงสำหรับแสงกลางคืน เพราะมีความยาวคลื่นที่ยาวกว่าจึงจะรบกวนนาฬิกาในร่างกายของเราน้อยกว่าแสงที่มีความยาวคลื่นสั้นกว่า เช่น แสงสีน้ำเงิน

ขอบคุณข่อมูล medicalnewstoday